Sezon na ciepło

grzewa domy drewnem i węglem co sprawia, że muszą dokonać zakupu odpowiedniej ilości drewna i węgla na opał. Koszty związane z takim zakupem mogą być różne w zależności od tego, ile materiału grzewczego pozostało w kotłowni po ost

Sezon na ciepło

Przygotowanie do okresu grzewczego

Klimat panujący w naszym kraju sprawia, że wszyscy właściciele domów muszą odpowiednio przygotowywać się do okresu grzewczego. Wielu z nich ogrzewa domy drewnem i węglem co sprawia, że muszą dokonać zakupu odpowiedniej ilości drewna i węgla na opał. Koszty związane z takim zakupem mogą być różne w zależności od tego, ile materiału grzewczego pozostało w kotłowni po ostatniej zimie. Oprócz dużych kawałków drzewa właściciele domów starają się o posiadanie niewielkich trzasek, które będą wykorzystywane w czasie rozpalania pieca. Zdarza się także, że domownicy przez cały rok zbierają różne gazety i papiery oraz tektury, które potem są wykorzystywane w okresie zimowym. Dzięki temu nie trzeba poszukiwać materiałów na opał w samym okresie zimowym.


W układzie współprądowym

W układzie współprądowym wymiana ciepła zachodzi pomiędzy dwoma strumieniami biegnącymi w tym samym kierunku. Z punktu widzenia wymiany ciepła jest to najmniej wydajny układ. Charakteryzuje się stosunkowo niską średnią różnicą temperatur (która jest siłą napędową procesu). Skutkiem tego jest większa powierzchnia wymiany ciepła konieczna do realizacji procesu, a co za tym idzie, większy i droższy wymiennik. Wymiennik ten jest korzystny ze względu na rozkład naprężeń cieplnych. Ponieważ gorący i zimny strumień wpływają do wymiennika z tej samej strony średnia temperatura ścianki w wymienniku jest bardziej jednorodna na całej długości. Skutkiem tego są mniejsze naprężenia termiczne.

Bardziej efektywny jest układ przeciwprądowy. Dodatkową zaletą tego układu jest możliwość podgrzania lub ochłodzenia strumienia do temperatury wlotowej drugiego strumienia. Wadą jest możliwość pojawienia się dużych naprężeń cieplnych.

W układzie krzyżowym oba strumienie przepływają względem siebie pod kątem prostym. Chociaż czysty układ krzyżowy jest rzadko spotykanym rozwiązaniem, często spotyka się go w przypadku wymienników płaszczowo-rurowych jako składowa przepływu. Przegrody stosowane powszechnie w celu zwiększenia dynamiki przepływu płynu w przestrzeni płaszczowej, dzielą ją na szereg segmentów o przepływie krzyżowym.

Układy złożone (np. wymienniki z płaszczem o przepływie dzielonym lub rozbieżnym) są kombinacją powyższych układów. Większość wymienników spotykanych w przemyśle ma charakter złożony.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a


Ogólny schemat budowy

Wymiennik płytowy

Ogólny schemat budowy tego typu wymiennika jest zawsze podobny ? składa się on z rzędu płyt, pomiędzy którymi przepływają płyny wymieniając ciepło pomiędzy sobą. Nie jest on tak uniwersalny, jak wymiennik płaszczowo-rurowy. Wynika to m.in. z:

złożonej budowy utrudniającej obliczenia i konstrukcję
stosunkowo dużego spadku ciśnienia
możliwości zastosowania w ograniczonym zakresie ciśnień
możliwość wystąpienia nieszczelności, skutkiem której jest emisja płynów do atmosfery
ograniczona liczba materiałów (wynikająca z konieczności formowania płyt).

Zaletą takiego rozwiązania jest możliwość łatwego czyszczenia oraz możliwości zmiany rozmiarów wymiennika poprzez dodawanie lub usuwanie płyt. Wymienniki takie znajdują zastosowanie w systemach, które wymagają regularnego czyszczenia, np. w systemach chłodniczych (gdzie woda chłodząca wytrąca kamień), przemyśle mleczarskim (gdzie w wymienniku odkładają się zanieczyszczenia biologiczne) oraz przemyśle farmaceutycznym1.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a