Typy igieł chirurgicznych
Igła kłująca
Igła tnąca
Igła Prime
Igła Trokar
Igła CC - ("Coronary Calcified") - stosowane w chirurgii naczyniowej i kardiochirurgii z mikroostrzem tnącym, przeznaczone do szycia zwapniałych tkanek, z łatwością penetrują blaszkę miażdżycową, o twardości porównywalnej z zębem lub kością, nie odrywając jej od ściany naczynia, a tym samym minimalizując ryzyko groźnego powikłania, jakim jest zator
Igła Tapercut - stosowana do tkanek zbitych, twardych
Igła VB ("VisiBlack") - to igły naczyniowe, posiadają czarne oksydowanie, dzięki czemu nie dają odblasków od lamp operacyjnych i są widoczne w krwawym polu operacyjnym - cecha bardzo ceniona przy wielogodzinnych zabiegach kardiochirurgicznych i transplantologicznych
Igła JB ("Jurgena Brennera") - używana do zespoleń przewodu pokarmowego, zaopatrzona jest w zakończenie w formie szpatułki, łagodnie rozwarstwiającej delikatne tkanki
i wiele innych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ig%C5%82a_chirurgiczna
Budowa defibrylatora
Typowy defibrylator składa się z dwóch elektrod oraz jednostki centralnej. Jednostka centralna, zależnie od producenta oraz klasy urządzenia, może znacznie różnić się wyglądem oraz funkcjami:
wielofunkcyjne defibrylatory z dużymi wyświetlaczami, umożliwiającymi odczytywanie przez zespół ratunkowy kolejnych parametrów mierzonych przez urządzenie (EKG, temperatura ciała, ciśnienie tętnicze, saturacja, itp.);
defibrylatory posiadające wyświetlacz jedynie w celu wyświetlenia zapisu EKG;
defibrylatory typu AED ? przeznaczone do użytku ratującego, posiadającego jedynie elementarne przeszkolenie. AED sam analizuje EKG poszkodowanego i wykrywa, kiedy defibrylacja jest wskazana. Najnowsze urządzenia wykorzystują metodę dwufazową, która automatycznie dopasowuje parametry wstrząsu do potrzeb pacjenta. Jeśli pierwszy wstrząs nie przywróci akcji serca, urządzenie podaje następne wstrząsy, zgodnie z zaprogramowaną sekwencją (od 150 J do 360 J). Zwiększa to szanse na uratowanie pacjenta.
Urządzenia tego typu posiadają dwa główne typy elektrod:
elektrody typu "łyżki", wymagające przyłożenia ich przez ratownika;
elektrody przyklejane, nie wymagające innych działań.
Okres ważności elektrod to zwykle 12-36 miesięcy. Okres ważności baterii w urządzeniach AED to 12-60 miesięcy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Defibrylator
Kupowanie środków dla gabinetów medycznych
Kupowaniem środków dla gabinetów medycznych zajmują się właściciele tych gabinetów lub osoby do tego wyznaczone. One dokonują także zamówienia konkretnych środków przeznaczonych do gabinetów medycznych. W zależności od bieżących potrzeb mogą to być zarówno leki i środki opatrunkowe, jak i narzędzia oraz sprzęty medyczne. Przy ich wykorzystaniu lekarz przyjmujący w gabinecie medycznym będzie mógł udzielać pomocy zgłaszającym się do niego osobom chorym. Natomiast samym dostarczaniem środków dla gabinetów medycznych zajmują się ośrodki, w których dokonano zakupu tego rodzaju środków, a ich odbiór należy już do obowiązków osób kierujących placówkami medycznymi. Mogą one jednak zamawiać ich dostarczenie bezpośrednio do gabinetu medycznego.